درمان هیپوسپادیاس در نوزادان 

هیپوسپادیاس زمانی اتفاق می‌افتد که دهانه مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می‌برد) در نوک آلت تناسلی قرار نداشته باشد. 

مجرای ادرار معمولاً در اوایل رشد جنین در حدود هفته 8 تا 14 بارداری تشکیل می شود. با این حال، در نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در هر نقطه از انتهای آلت تناسلی تا کیسه بیضه ایجاد می شود. 

این می‌تواند ادرار کردن را پیچیده‌تر کند و همچنین باعث شود آلت تناسلی به ظاهری کلاهدار پیدا کند زیرا تنها نیمه بالایی آلت تناسلی توسط پوست ختنه‌گاه پوشانده شده است.

انواع هیپوسپادیاس

هیپوسپادیاس به 3 نوع مختلف تقسیم می شود. تنوعی که کودک شما با آن تشخیص داده می شود به محل باز شدن مجرای ادرار بستگی دارد. این انواع عبارتند از:

دیستال - جایی که دهانه مجرای ادرار روی یا نزدیک سر آلت تناسلی قرار دارد، اما روی نوک آن نیست.

Midshaft - دهانه مجرای ادرار در امتداد ساقه آلت تناسلی قرار دارد.

پنوسکروتال - با سوراخ مجرای ادرار که در محل تلاقی آلت تناسلی و کیسه بیضه قرار دارد مشخص می شود.

اورولوژیست اطفال شما پس از معاینه می تواند به شما بگوید که کودک شما کدام نوع را دارد.

علائم هیپوسپادیاس در کودکان

بررسی هیپوسپادیاس معمولاً بخشی از معاینه معمول نوزادان پس از تولد است. با این حال، سایر علائم و نشانه های هیپوسپادیاس عبارتند از:

دهانه قابل مشاهده مجرای ادرار در محلی غیر از نوک آلت تناسلی

منحنی رو به پایین آلت تناسلی

ظاهر کلاهدار آلت تناسلی به دلیل پوشاندن تنها نیمه بالایی آلت تناسلی توسط پوست ختنه گاه است.

اسپری غیر طبیعی در هنگام ادرار

در برخی موارد، ممکن است قبل از تولد نوزاد در طی سونوگرافی، هیپوسپادیای شدید تشخیص داده شود. با این حال، احتمال اینکه در معاینه فیزیکی کودک شما پس از تولد متوجه شود، بسیار بیشتر است.

چه چیزی باعث هیپوسپادیاس می شود؟

هیپوسپادیاس یک بیماری مادرزادی است، به این معنی که در بدو تولد وجود دارد و در طول رشد جنین اتفاق می افتد. دلیل اینکه چرا برخی از کودکان به هیپوسپادیاس مبتلا می شوند و برخی دیگر دچار هیپوسپادیاس نمی شوند، معمولاً مشخص نیست.

با این حال، اعتقاد بر این است که برخی از عوامل خطر تولد نوزاد با این بیماری را افزایش می دهند. این شامل:

• سابقه خانوادگی هیپوسپادیاس
• ژنتیک خاصی که هورمون های مسئول تشکیل آلت تناسلی را مختل می کند.
• بارداری در افرادی که چاق در نظر گرفته می شوند.
• بارداری در افراد بالای 35 سال
• مصرف برخی هورمون ها درست قبل یا در طول بارداری

ترمیم هیپوسپادیاس

همه هیپوسپادیاها نیاز به اصلاح جراحی ندارند. اگر هیپوسپادیاس بسیار جزئی باشد، ممکن است بدون هیچ مشکل عملکردی با آن زندگی کنید، به این معنی که جراحی لازم نیست.

برای آن دسته از کودکانی که موارد برجسته‌تری از هیپوسپادیاس دارند، اکثر والدین تصمیم می‌گیرند این وضعیت را با جراحی اصلاح کنند تا از مشکلات بعدی جلوگیری کنند.

این معمولا زمانی انجام می شود که فرزند شما بیش از 12 ماه سن داشته باشد.جراحی هیپوسپادیاس معمولاً به صورت یک روز بیمار و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.

علاوه بر تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار، ممکن است از جراحی برای صاف کردن ساقه آلت تناسلی نیز استفاده شود.

بسته به شدت هیپوسپادیاس، همیشه نیازی به تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار نیست و ظاهر پوست ختنه گاه را می توان با ختنه یا بازسازی پوست ختنه گاه مطابق با انتخاب والدین اصلاح کرد.

اگر دهانه مجرای ادرار در نزدیکی قاعده آلت تناسلی قرار دارد، ممکن است لازم باشد از پیوندهای بافتی گرفته شده از پوست ختنه گاه یا داخل دهان کودک برای بازسازی کانال ادراری استفاده کنید.

جراحی هیپوسپادیاس بهتر است بین 6 ماهگی تا 3 سالگی (قبل از اینکه کودک شما آموزش توالت رفتن را آموزش دهد) انجام شود.

این زمانی است که خطر استرس روانی کودک و استفاده از بیهوشی عمومی هر دو کم است. پس از جراحی، کودک شما می تواند بلافاصله آب بنوشد و غذا بخورد.

تورم و درد جزئی طبیعی است و با ایبوپروفن و استامینوفن در خانه قابل درمان است. همچنین ممکن است پزشک برای جلوگیری از اسپاسم مثانه آنتی بیوتیک تجویز کند.

در دو هفته اول پس از جراحی فعالیت بدنی کودک خود را محدود کنید. پس از دو هفته، آنها معمولاً معاینه پس از عمل را با پزشک خود انجام می دهند و بخیه های آنها حل می شود.

در حالی که پسران به ندرت پس از جراحی هیپوسپادیاس عوارضی را تجربه می کنند، اما احتمال بروز مشکلات به دنبال اصلاح هیپوسپادیاس پروگزیمال بیشتر است.

عفونت و خونریزی نادر است و شایع ترین مشکل بعد از جراحی سوراخی (فیستول) است که در جای دیگری روی آلت تناسلی ایجاد می شود.

علاوه بر این، ممکن است اسکارهایی در مجرای ادرار ایجاد شود که می تواند در ادرار اختلال ایجاد کند.

اگر کودک شما نشت ادرار از سوراخ دوم یا کاهش جریان ادرار را تجربه کرد، فوراً با یک متخصص اورولوژی اطفال تماس بگیرید. هر دوی این عوارض نیاز به جراحی دوم دارند.

کودک شما باید حداقل شش ماه پس از جراحی هیپوسپادیاس صبر کند تا بافت‌هایش ترمیم شوند و قبل از انجام عمل دوم برای بستن فیستول یا از بین بردن جای زخم، اجازه دهند.

دکتر بهار اشجعی بهترین متخصص جراحی کودکان و نوزادان در تهران

بهترین جراح هیپوسپادیاس (هایپوسپادیازیس)، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده  و نمونه جراحی های هیپوسپادیاس موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز هیپوسپادیاس، به عنوان یکی از بهترین جراحان هیپوسپادیاس در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب:  تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ | ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶ 

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/