روش هاي جراحي آپانديس

درمان آپانديسبا توجه به تشخيص پزشك و شرايط بيماراز جمله شدت التهاب آپانديس و سوابق پزشكي به ۲ روش لاپاروسكوپ و يا جراحي باز انجام شود.

آپاندكتومي باز

در عمل جراحي آپاندكتومي باز، پزشك جراح يك بريدگي در سمت راست و پايين شكم ايجاد مي‌كند و از محل همين بريدگي، آپانديس را با دقت از بافت هاي اطراف جدا كرده و خارج مي كند. سپس جاي اين بريدگي را با بخيه مي‌بندد. در اين زمان آپانديس براي آزمايش به آزمايشگاه پاتولوژي فرستاده مي شود.

روش آپاندكتومي باز براي چه كساني استفاده مي شود؟

اگر آپانديس پاره شده و محتويات آن در داخل حفره شكم پخش شده باشد، با استفاده از اين روش اين امكان فراهم مي شود كه پزشك حفره شكمي را تميز كند.

درنتيجه اگر آپانديس پاره شده و عفونت ناشي از آن به ساير اندام‌هاي داخلي سرايت كرده باشد، احتمالاً پزشك، جراحي آپانديس را به روش باز انجام مي دهد.

همچنين روش آپاندكتومي باز براي افرادي كه قبلاً عمل جراحي باز شكم انجام داده‌اند، گزينه بهتري مي‌باشد.

آپاندكتومي لاپاراسكوپي

در عمل آپاندكتومي به روش لاپاراسكوپي، پزشك جراح عمل جراحي برداشت آپانديس را با استفاده از لاپاروسكوپ براي مشاهده داخل حفره شكمي انجام مي دهد. در اين روش جراح از طريق چند بريدگي كوچك كه بر روي شكم آپانديس را بررسي مي‌كند.

سپس با استفاده از يك لوله كوچك و باريك به نام كانولا از طريق اين بريدگي‌ها به حفره شكم وارد مي‌شود. كانولا براي باد كردن شكم با گاز دي‌اكسيدكربن مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گاز به جراح امكان مي‌دهد كه بتواند آپانديس را با وضوح بيشتري ببيند.

پس از وارد شدن گاز دي‌اكسيدكربن به شكم، يك ابزار جراحي به نام لاپاراسكوپ از طريق بريدگي‌ها وارد شكم مي‌شود. لاپاراسكوپ به شكل يك لوله دراز و نازك است كه يك چراغ قوي و يك دوربين با كيفيت بالا در نوك آن تعبيه شده است.

اين دوربين تصوير داخل حفره شكم را بر روي يك صفحه مانيتور نشان مي‌دهد و جراح از اين طريق مي‌تواند داخل شكم شما را با وضوح بالايي ببيند و ابزار جراحي را جهت انجام عمل جراحي به سمت نقطه مورد نظر خود هدايت كند.

سپس پزشك در صورت مشاهده زائده آپانديس در تصوير، انتهاي آن را با بخيه مي‌بندد و آن را خارج مي‌كند. سپس بريدگي‌هاي كوچك روي سطح شكم شما تميز، ضد عفوني، بخيه و پانسمان مي‌شود.

آنوريسم يا رگ‏برآمدگي

عبارت است از بزرگ شدن يا بيرون‌زدگي ديواره يك سرخرگ در اثر ضعف ديواره سرخرگ و افزايش قطر سرخرگ بيش از يك و نيم برابر قطر معمول آن رگ. آنوريسم معمولاً در آئورت (سرخرگ بزرگي كه از قلب منشاء گرفته و در سينه و شكم به سمت پايين حركت مي‌كند) يا سرخرگ‌هايي كه مغز، پاها، يا ديواره قلب را تغذيه مي‌كنند، ايجاد مي‌شود.

درمان آنوريسم

درمان آنوريسم به اندازه آنوريسم و سرعت رشد آن بستگي دارد.

در مواردي كه آنوريسم كوچك باشد ممكن است پزشك پيش از جراحي بيماري را توسط دارو و كاهش فشار خون و ريلكس كردن عروق كنترل كند و از پارگي سرخرگ جلوگيري كند.

اما هنگامي كه آنوريسم آئورت شكمي بسيار بزرگ يا به سرعت در حال رشد و در معرض خطر پارگي و يا دايسكشن باشد باشد، نياز به درمان دارد.

بهترين روش درمان هر آنوريسم به عوامل مختلفي از جمله محل و شكل آنوريسم و همچنين شرايط فيزيكي بيمار بستگي دارد.

دو نوع اصلي از عمل جراحي براي اصلاح آنوريسم آئورت بزرگ وجود دارد:

• ترميم آنوريسم آئورت شكمي به روش جراحي باز
• اندوواسكولار (ترميم كم تهاجمي)

جراحي باز آنوريسم شكمي

در جراحي باز آنوريسم بخش آسيب ديده را از آئورت حذف و آن را با يك لوله مصنوعي جايگزين مي كنند. اين جراحي نوع استاندارد و رايج جراحي آنوريسم آئورت است.

در اين روش يك برش بزرگ در شكم يا قفسه سينه ايجاد مي شود و در طول عمل جراحي، آنوريسم حذف مي گردد.

پس از آن، بخشي از آئورت با موادي مانند داكرون يا تفلون پيوند زده مي شود.

اين عمل نياز به بيهوشي عمومي دارد. عمل جراحي ۳ تا ۶ ساعت طول مي كشد و دوره نقاهتي كه بايد در بيمارستان طي شود، ۵ تا ۸ روز است.

در اغلب موارد زمان لازم براي بهبودي كامل و بازگشت به فعاليت هاي روزانه پس از عمل جراحي باز قفسه سينه و شكم، يك ماه است.

جراحي اندوواسكولار

در اين روش جراحي، آنوريسم برداشته نمي شود. بلكه توسط استنت گرفت ها و يا تكنولوژي جديد استنت گرافت آنوريزم، مسير عبور جريان خون احيا مي گردد.

همچنين فشار مضاعف بر روي ديواره ي سرخرگ احساس نمي شود. اين امر از پارگي و دايسكشن سرخرگ جلوگيري مي كند.

جراح ابتدا يك كاتتر را به داخل سرخرگ در كشاله ران (قسمت بالايي ران) مي برد. سپس با استفاده از اشعه ي ايكس براي ديدن عروق، جراحي پيوند به آئورت را انجام مي دهد.

بعد از آن پيوند، داخل آئورت گسترش داده شده و در جاي خود به يك كانال پايدار براي جريان خون تبديل مي شود. پيوند بخش ضعيف شده آئورت را تقويت مي كند. اين كمك مي كند تا از پارگي آنوريسم جلوگيري شود.

در اين روش درماني از بيهوشي عمومي استفاده مي شود و نسبت به جراحي باز بسيار ساده تر است.

فتق شکمی

فتق یک بیماری شکمی است و زمانی‌ پیش میاید که لایه ‌های درونی‌ عضلات شکمی ضعیف شده باشند. که این امر منجر به پارگی یا کشیدگی بیش از حد در ناحیه جداره شکم یا دیافراگم می گردد.

یکی از رایج ترین علائم فتق، وجود یک برآمدگی دردناک و قابل مشاهده در ناحیه شکم است. همراه شدن این بیماری با تب و حالت تهوع نشانه عارضه دار شدن این بیماری است.

فتق ممکن است بر اثر وارد شدن فشار زیاد به قسمت های دیواره شکم، افزایش سن، جراحت، یک برش یا زخم کهنه یا یک ضعف مادر زادی به وجود آید.

هر کس ممکن است در هر سنی به فتق دچار شود. در بیشتر موارد فتق در کودکان مادرزادی و در بزرگسالان به دلیل یک ضعف طبیعی یا فشارناشی از بلند کردن جسم سنگین، سرفه مداوم، مشکل در اجابت مزاج یا دفع ادرار است.

روش های معاینه و تشخیص فتق

• در حالت ایستاده کیسه فتق قابل لمس است. در نتیجه پزشک از بیمار می‌خواهد که بایستد و سرفه کند یا زور بزند. این کیسه‌های کوچک در حالت سرفه یا زور زدن به دست پزشک ضربه میزنند و قابل تشخیص‌ هستند.

• در فتق ‌های دیافراگمی و درونی‌ که علائم و نشانه های بیرونی ندارند، معاینه و تشخیص به وسیله گاستروسکپی-آندوسکوپی معده و سونوگرافی انجام می شود. در روش سونوگرافی پزشک میتواند نوع و محل دقیق فتق را تشخیص بدهد.

• همچنین رادیوگرافی و سی‌ تی‌ اسکن نیز پزشک را در چگونگی و محل دقیق فتق یاری می‌کند.

درمان فتق شکمی

روش درمانی هر فرد به اندازه فتق و شدت علائم آن بستگی دارد. بر این اساس روش های درمانی که برای فتق های شکمی وجود دارد؛ شامل تغییر رویه ی زندگی، مصرف برخی دارو ها و جراحی است.

درمان قطعی این بیماری جراحی است. رعایت برخی نکات و مصرف داروها فقط علائم بیماری را کاهش می دهند و به روند بهبودی کمک می کند.

جراحی

پزشک جراح روش جراحی مناسب را با توجه به عواملی مانند سن بیمار، نوع فتق، شرایط عمومی، سلامت بیمار و … تعیین می کند. که شامل دو روش جراحی باز و استفاده از لاپاراسکوپی است.

جراحی باز

این روش عمومی‌ترین روش در جراحی فتق است. جراح در آن با ایجاد یک برش چند سانتی بر روی شکم، در قسمتی از بالای توده فتق، می تواند به نواحی داخلی دسترسی داشته باشد و عمل ترمیم فتق را به پایان برساند. سپس ترمیم پوست با چسب یا بخیه انجام می‌شود.

این روش اغلب برای بیماران جوان و فتق های کوچک کاربرد دارد. این روش با بیهوشی کامل با بی حسی موضعی انجام می گردد. در این روش احتمال عود یا بروز مجدد بیماری بسیار زیاد است.

لاپاراسکوپی

در روش لاپاراسکوپی، برشی بر روی شکم انجام نخواهد شد. جراح تنها با ایجاد حفره‌های کوچکی (معمولاً ۳ عدد) و به کمک ابزار خود و دوربینی که در اختیار دارد عمل فتق را انجام می دهد.

در این روش احتمال ابتلا به انواع عفونتها، خونریزی مداوم و درد های مزمن کاهش می یابد. اما انجام لاپاراسکوپی می تواند ریسک آسیب به سایر نواحی بدن را افزایش دهد. بنابراین این عمل باید تنها توسط پزشکی متخصص و مجرب صورت گیرد.

این روش مناسب فتق هایی است که مرتباً تکرار می شوند. این جراحی توسط بیهوشی کامل انجام می گیرد و معمولاً عمل به مدت یک ساعت به طول می انجامد.

مقایسه جراحی باز و روش لاپاراسکوپی فتق

جراحی باز به دوره استراحت بیشتری نیاز دارد و ممکن است مجبور شوید تا ۶-۹ هفته پس از عمل استراحت کنید. در حالی که عمل لاپاروسکوپی طول درمان و استراحت کوتاه تری دارد. اما امکان بازگشت فتق در عمل لاپاروسکوپی بیشتر است.

راه پیشگیری از بروز مجدد فتق

جهت جلوگیری از بازگشت این بیماری بهتر است ناحیه ی عمل شده را توسط مش یا توری کوچک پلاستیکی ببندید. این روش علاوه بر پیشگیری از عود مجدد، می تواند سبب ترمیم سریع تر بخیه ها شود.

رﮊیم غذایی مناسب پس از عمل فتق شکم

می بایست تا عصر روز عمل چیزی خورده نشود تا دستگاه گوارش فرصت لازم برای رسیدن به شرایط قبل از عمل را پیدا کند.

سپس می توان مایعات غذاهای سبک مثل سوپ و همچنین غذاهایی که باعث جلوگیری از یبوست می شوند را مصرف کنید. این غذاها شامل سالاد و سبزیجات و میوه جات( نه آبمیوه) هستند.

سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان می‌شود. درمان اصلی سرطان معده در مراحل اولیه جراحی است و در صورت نیاز رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت تکمیلی انجام می شود.

طی دو سه ساله اخیر، بارها مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرده سرطان معده عامل اصلی علت مرگ و میر بیماران مبتلا به سرطان در کشور است.

نشانه‌هایی سرطان معده

افراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ می‌شوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخم‌های احتمالی معده قرار بگیرند.

این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانه‌هایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه می‌کنند. البته در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز می‌کند.

در مواردی که سرطان به بقیه ارگان‌های بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوان‌ها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است.

علائم بیماری سرطان معده

برخی از علائم سرطان معده عبارتند از :

سو هاضمه یا سوزش معده

یبوست و یا اسهال

احساس گیر کردن غذا در گلو در هنگام غذا خوردن

آروغ زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی

احساس درد یا ناراحتی در شکم

بی‌اشتها بودن

حالت تهوع و استفراغ، خصوصاً بالا آوردن غذاهای سفت فوراً بعد از خوردن آن‌ها

برخی از علائم سرطان پیشرفته‌ی معده

دفع مدفوع خونی ویا بالا آوردن خون

احساس ضعف و سستی

کاهش وزن بدون داشتن هیچ علتی

مفهوم عروق کاروتیدی

عروق کاروتیدی دو رگ بسیار بزرگ می باشند ، که خونی را که در آن اکسیژن وجود دارد را به بخش بزرگی از قسمت قدامی مغز می رسانند. در این قسمت ، کارکردهایی مثل تأمل و فکر کردن ، صحبت کردن و کنترل سیگنال‌های حسی و حرکتی انجام می‌شود. نبض عروق کاروتیدی در دو طرف گردن و قسمت زیر فک به خوبی حس می شود.

علل ایجاد تصلب شرایین و تنگی عروق

در بسیاری از موارد سبب تنگی عروق کاروتیدی تصلب شرایین می باشد. جمع شدن رسوبات چربی در دیواره‌ی رگ باعث به وجود آمدن پلاک می‌شود که به جداره‌ی رگ چسبیده اند و با بزرگ شدن آهسته آن تنگ شدن عروق و کاهش میزان جریان خون به مغز و حتی بسته شدن کامل آن اتفاق می افتد.

راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی

تغییر در سبک زندگی

یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی، ترک سیگار خطر بروز تنگی عروق کاروتیدی و عروق قلبی را کاهش می‌دهد.

کم کردن مصرف کلسترول

غذاهایی با چربی و کلسترول کم استفاده کنید.از سبزیجات، گوشت سفید (از خوردن گوشت قرمز دوری کنید)، میوه و غلات شامل فیبر بیشتراستفاده کنید. از خوردن غذاهای فرآوری شده و غذاهای چرب و ترانس دوری کنید.

کم کردن مصرف قند:

بالا بودن میزان قند خون می‌تواند باعث التهاب و صدمه رساندن به جداره‌ی عروق کاروتیدی شود. با ورزش کردن و خوردن غذاهای کم قند ، تلاش کنید تا میزان قند خون خود را تحت مراقبت داشته باشید. افرادی که دچار دیابت می باشند احتمالا به دارو یا درمان‌های دیگر احتیاج خواهند داشت.

ورزش:

عدم تحرک و ورزش نکردن ممکن است باعث افزایش وزن و افزایش فشار و سطح کلسترول خون شود. ورزش کردن موجب بهره مندی از وزنی نرمال می باشد و خطر مبتلا شدن به بیماری‌های عروقی و تنگی عروق کاروتیدی را کم می کند .

فشار خون خود را تحت نظر داشته باشید:

افزایش فشار خون سبب التهاب، فرسایش و آسیب دیدن جداره ‌ی رگ‌ها در بدن می‌شود و احتمال مبتلاشدن به تنگی عروق کاروتیدی را افزایش می‌دهد. فشار خون در اکثر افراد باید کمتر از ۱۴۰/۹۰ باشد.

علل شکل گیری سرطان لوزالمعده

استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی های الکلی و نوشیدن بیش از حد قهوه از جمله علل تاثیرگذار بروز سرطان لوزالمعده یا پانکراس است. البته می توان گفت نوع تغذیه تاثیری در پیشگیری از بیماری، ایجاد یا پیشرفت بیش تر سرطان پانکراس ندارد. سرطان لوزالمعده در دنیا رو به گسترش و فزونی است و عمدتا رده سنی میان سالی تا پیری را درگیر می‌کند. معمولا این بیماری در میان مردان بیش تر از زنان شایع می باشد و البته این تفاوت چشم گیر نمی باشد.

وجود علائمی نظیر نفخ شدید سر معده،دیابت و یا احساس سوء هاضمه باید افراد را نسبت به وجود این بیماری حساس کند.

علائم سرطان لوزالمعده

لوزالمعده بافت غده‌ای شکل می باشد که کم کاری آن موجب بروز بیماری دیابت می‌گردد و انسولین ترشح کرده و ممکن است اسیدهای هضمی‌ را ملتهب کند.

مجرای ترشح لوزالمعده با مجرای کیسه صفرا مشترک است و زمانی‌که سنگی در کیسه صفرا ایجاد شود قادر است موجب انسداد این مجرای مشترک گردد.

لوزالمعده یا پانکراس از سه بخش سر، میانه و دم (انتهایی) متشکل می شود که عمدتا سر پانکراس دچار سرطان می‌شود. سرطان پانکراس در مراحل اولیه شکل گیری علامت و نشانی از خود نشان نمی‌دهد یا اگر هم علامتی داشته باشد بسیار ضعیف و خفیف می باشد. به همین علت عمده بیماران پی به وجود این بیماری نمی برند و البته گاهی برخی از افراد با دردهای سرمعده مواجه می شوند.

گاهی اوقات سرطان لوزالمعده موجب انسداد مجرای صفراوی می شود که در این صورت رنگ پوست بیمار به زردی متمایل می‌گردد و موجب یرقان انسدادی می‌شود که در این مرحله سرطان از دسته پیشرفته به حساب می آید.

جراحی ویپل درمان اصلی سرطان لوزالمعده

درمان اصلی این بیماری در صورت تشخیص به موقع و قبل از گسترش ناحیه سرطانی که باعث درگیری اندام های اطراف لوزالمعده ، بافت پشت لوزالمعده ، بافت کبد و طحال رسوخ کند و موجب سرطانی شدن آن ها شود ، عمل جراحی سرطان لوزالمعده می باشد.

قبل از گسترش و پیشرفته شدن بیماری، بیمار تحت معاینه دقیق قرار گرفته و در صورت انجام آزمایشات مربوطه پزشک متوجه وجود تومور و بیماری می گردد که با انجام جراحی و نمونه برداری نتیجه حاصله بسیار مسرت بخش خواهد بود.

جراحی در مراحل اولیه شکل گیری سرطان روده بزرگ و کوچک

در اوان شکل گیری سرطان روده بزرگ در صورتیکه سرطان، به پولیپ‌های واقع در منطقه ای مشخص محدود و در دوره اولیه شکل گیری باشد، جراح قادر است ناحیه سرطانی را به طور کامل با استفاده از کولونوسکوپی نابود سازد. پولیپ‌های بزرگ‌تر با استفاده از برش اندوسکوپیک در لایه مخاطی (برش موکوسال) خارج می شود. اگر نتیجه این اقدام منجر به نابودی کامل ناحیه سرطانی باشد ، شیوه درمان دیگری نیاز نخواهد بود.

به منظور ریشه کن کردن دسته پیشرفته تر از پولیپ‌هایی که با کولونوسکوپی برداشته نمی شوند ، از عمل جراحی لاپاروسکوپی سرطان روده می توان استفاده نمود.

در جراحی سرطان روده بزرگ و کوچک چند برش‌ کوچک روی جداره شکم ایجاد می‌ شود و با استفاده از همین برش ها تجهیزات پیشرفته مجهز به دوربین برای بررسی روده بزرگ وارد بدن می شود که با صفحه نمایشگر قابل رویت و ردگیری است. در این جراحی نمونه‌برداری از غدد لنفاوی قرار گرفته در ناحیه متاثر ازسرطان امکان پذیر می باشد.

جراحی سرطان تهاجمی روده بزرگ

در صورتیکه سرطان درون یا به صورت فراگیر در سراسر این اندام رشد کرده باشد ، عمل کولکتومی به منظور برداشتن قسمت متاثر از سرطان و بافت های طبیعی در دو سمت نواحی سرطانی در دستور کار قرار می گرد. همچنین غده‌های لنفاوی نواحی مجاور نیز توسط جراحی روده بزرگ برداشته می‌شوند و سرطانی شدن آن ها به صورت موشکافانه مورد بررسی قرار می گیرد. در اکثریت مواقع امکان اتصال قسمت ها و بافت های سالم روده بزرگ یا راست روده در جراحی امکان پذیر می باشد.

در صورتی که این اقدام در جراحی ممکن نباشد (به عنوان مثال سرطان مجرای خروجی راست روده را نیز مستعد سرطان کرده باشد) به کار بردن کولوستومی موقت یا دائمی در جراحی محتمل خواهد شد که بدین منظور حفره ‌ای در جداره شکم از قسمت باقی مانده ایجاد گشته تا مواد زائد از این حفره خارج شود و به کیسه‌ای خاص و متصل به این حفره ساکشن شود.

در صورت استفاده موقت ازکولوستومی ، هدف بهبودی راست روده یا روده بزرگ پس از عمل جراحی می باشد؛ اما در برخی موارد دائمی بودن استفاده از کولوستومی محتمل می باشد.

جراحی در مراحل پیشرفته شکل گیری سرطان

در صورت پیشرفته بودن و غیر قابل کنترل بودن سرطان و یا شرایط نامطلوب جسمی ، به بیمار توصیه اکید می‌شود تا به منظور رفع انسداد روده بزرگ و عوارض ایجاد شده دیگر، جهت تسکین و تخقیف علائم نسبت به عمل جراحی روده اقدام شود. هدف از این جراحی بهبودی سرطان نمی باشد بلکه نشانه‌ها و علائمی مانند درد و خونریزی را التیام می‌بخشد

سردرد ناسی از پارگی آئورتآنوریسم مغز در اثر نازک شدن دیواره شریان ها ایجاد می شود. آنوریسم اغلب در شاخه های شریان ها تشکیل می شود زیرا آن قسمت از رگ ضعیف تر است. تعدادی از عوامل می تواند به ضعف در دیواره عروق کمک کنند و سبب افزایش خطر ابتلا به آنوریسم مغزی شود. آنوریسم مغزی در بزرگسالان بیشتر از کودکان و در زنان شایع تر از مردان می باشد. آنوریسم مغز اغلب پس از پاره شدن و تبدیل شدن به یک اورژانس پزشکی شناسایی می شود.

با این حال، آنوریسم مغزی ممکن است در آزمون های تصویربرداری سر، برای شرایط دیگر شناسایی شود. اگر نتایج آزمایش نشان می دهد که یک آنوریسم مغزی دارید شما باید در مورد آن با یک متخصص مغز و اعصاب و یا جراح مغز و اعصاب مشورت کنید.

آنوریسم مغزی چیست؟

علائم آنوریسم مغزی پاره شده

نشت آنوریسم مغزی

آنوریسم مغزی پاره نشده

ریسک فاکتورها و علل آنوریسم مغزی

عوارض آنوریسم مغزی

تست های تشخیص آنوریسم مغزی

درمان آنوریسم مغزی

درمان آنوریسم پاره نشده مغز

پیشگیری از آنوریسم مغزی

آنوریسم مغزی چیست؟

یک آنوریسم مغز، ضعف در دیواره یک سرخرگ است که خون مغز را تامین می کند. همانطور که خون از طریق رگ های خونی ضعیف عبور می کند فشار خون باعث یک منطقه کوچک متورم بیرون زده مانند یک بادکنک می شود.

آنوریسم می تواند در هر کدام از رگ های خونی در هر نقطه از بدن ایجاد شود اما دو محل رایج تر آنها در آئورت شکمی ( شریان انتقال دهنده خون از قلب به بقیه بدن ) و دیگری در شریان مغز می باشد در اغلب موارد، آنوریسم مغزی باعث عوارضی نمی شود و نادیده انگاشته می شود در موارد نادر، پارگی آنوریسم مغزی، سبب آزاد شدن خون در جمجمه و سکته مغزی رخ می دهد. بسته به شدت خونریزی، منجر به صدمه در مغز یا مرگ می شود.

آنوریسم مغز: برآمدگی و یا بالونی در یک رگ خونی در مغز است. اغلب مانند یک توت حلق آویز در یک ساقه به نظر می رسد. آنوریسم مغز می تواند نشت یا پاره شوند و سبب خونریزی داخل مغز ( سکته هموراژیک ) شود. در اکثر موارد آنوریسم پاره شده مغزی در فضای بین مغز و بافت های نازک پوشش مغز رخ می دهد. این نوع از سکته هموراژیک است خونریزی زیر عنکبوتیه نامیده می شود. آنوریسم پاره شده به سرعت تبدیل به تهدید کننده حیات و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. بیشترآنوریسم های مغز پاره نشده سبب مشکلات سلامت و یا علائم می شود. چنین آنوریسم هایی اغلب در حین انجام آزمایش برای شرایط دیگر، شناسایی می شوند. درمان آنوریسم پاره نشده مغز ممکن است مناسب باشد و در برخی موارد ممکن است از پارگی در آینده جلوگیری کند.

قبل از درمان و جراحی واریس پا با مختصری توضیح در مورد واریس آشنا شویم. سیاهرگ های واریسی بیماری شایع در بین افراد جامعه می باشد از هر ۱۰ نفر فرد بزرگسال، حدود ۳ نفر ممکن است دچار واریس پا شوند. معمولا شخص مبتلا، بیماری های زمینه ای ندارد و بدون هیچ دلیل روشنی دچار واریس می شود. این عارضه شایع عوارض جانبی دردناکی دارد و باعث اختلال در انجام کارهای روزمره می شود. حتی اگر این سیاهرگ ها دیده نشوند ممکن است به مرور زمان بدترشده و باعث به وجود آمدن نارسایی مزمن وریدی یا CVI شود. خوشبختانه روش های موثری برای درمان و معالجه وجود دارد که در ادامه به آنها می پردازیم.

درمان‌های غیر جراحی و خود درمانی واریس

بیمار باید سعی کند تا در مرحله ی اول مدت زمان طولانی روی پاهایش نایستد. انجام تمرینات ورزشی و استراحت دادن به پا میتواند در طول پروسه درمان موثر باشد. در صورت داشتن اضافه وزن و چاقی، کاهش وزن می تواند موثر باشد. جوراب های مخصوص واریس باعث اصلاح گردش خون می شود و همین امر سبب بهبود سیاهرگ های واریسی می شود.

واریس پا

البته برای کسانی که دچار مشکلاتی مانند (بیماری های عروق محیطی) هستند این جوراب ها توصیه نمی شود. پس باید در ابتدا یک مشاور عروقی شما را ارزیابی کند و در صورت نیاز از جوراب های مخصوص واریس استفاده کنید. در بسیاری از بیماران این روش به صورت بلند مدت استفاده می شود زیرا آنها تمایل و یا امکان انجام عمل جراحی واریس پا را ندارند و یا ممکن است دچار مشکل در سیاهرگ های عمقی و سطحی خود باشند.

جراحی واریس پا با ابلیشن اندوترمال

در واقع می شود بسیاری از سیاهرگ های واریسی را با بیهوشی موضعی درمان کرد، به طوری که بیمار بعد از گذشت نیم ساعت تا یک ساعت بعد از عمل جراجی از کلینیک مرخص می شود.

عمل جراحی (انسداد و قطع عروق) واریس

پروسه عمل جراحی واریس پا برای درمان سیاهرگ های واریسی را یک روز در نظر بگیرید. ولی در صورتی که بیمار هر دو پایش را عمل کند به صورت همزمان باید یک شب در بیمارستان بستری شود. در عمل جراحی سیاهرگ های واریسی شما را بیهوش میکنند و در طول زمان هیچ دردی احساس نخواهید کرد. برای دستیابی به سیاهرگ واریسی شکافی در کشاله ران و پشت زانو ایجاد می شود، پس از آن سیاهرگ واریسی را در قسمت بالایی پا می بندند تا جریان خون نتواند از آن عبور کند. در ادامه جراح با ایجاد شکاف پشت زانو یک سیم نازک وارد سیاهرگ واریسی می‌کند.

انسداد شرياني

در واقع انسداد شرياني بيماري از يک بيماري مشخص به نام تصلب شرايين، که به دليل وجود ماده اي مومي شکل در درون رگها است، سرچشمه مي گيرد. اين ماده را به نام پلاک مي شناسند.

زماني که در درون رگ ها پلاک به مقادير کافي انباشته شود، عروق مسدود شده و جريان عادي خون آهسته و يا از حرکت باز مي ايستد. اين جريان خون کند امکان دارد به اختلال “ايسکمي” خاتمه يابد. ايسکمي هنگامي واقع مي شود که در سلول هاي بدن به مقدار لازم اکسيژن وجود نداشته باشد. سرخرگهاي محيطي بسته شده در ناحيه پايين بدن، عمدتا موجب درد و احساس ناراحتي، گرفتگي و اسپاسم در پاها مي گردد. اقداماتي مانند سيگار کشيدن، ديابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا قادرند توليد پلاک ها را توسعه دهند.

علائم انسداد شرياني

عموما بيماراني که به انسداد شرياني دچار مي شوند، احساس درد و ناراحتي را در ناحيه باسن و رانها (با توجه به ناحيه اي که انسداد به وقوع پيوسته است) احساس مي کنند. معمولا، مقدار و شدت دردي که بيمار متحمل مي شود نشانه اي است از شدت انسدادي که در شريان رخ داده است. در حالت خطرناک بيماري، انگشتان پا تغيير رنگ داشته و امکان دارد به رنگي آبي شکل متمايل شوند. در اين شرايط دماي پا پايين است و نبض در آن ضعيف مي باشد. حتي در حالت شديدتر، بافت از بين مي رود که به دنبال همين موضوع احتمال قطع عضو دور از تصور نمي باشد.

در پاره اي از اوقات گرفتگي عضلات پا، هنگامي که قدم مي زند بيش تر رخ مي دهد. اين درد غالبا با افزايش فعاليت هاي بدني فزوني مي يابد. به اين گرفتگي عضلات پا اصطلاحا لنگش متناوب گفته مي شود. همانطور که درد قفسه سينه حاصل از مشکلات قلبي که با استراحت از بين مي رود، در مورد لنگش متناوب نيز صادق است و اين گرفتگي با استراحت تقليل مي يابد. همچنين سردي هوا و استفاده بعضي از داروها احتمال درد ساق پا را افزايش مي دهند.

راه تشخيص انسداد شرياني

اين بيماري با گوش فرا دادن پزشک معالج به توضيحات شما و کنترل نبض در شريان پا متوجه انسداد احتمالي شريان شوند.

همچنين در ادامه معالج از آزمايش هاي زير ممکن است بهره جويد:

تست آرتيروگرافي که عموما در حالاتي که وضعيت خطرناک و بغرنج است و معالج نيت دارد که از راه پوست عمل جراحي انجام دهد، مورد تجويز قرار مي گيرد.اين تست امکان تحليل خطرناک يا معمول بودن انسداد شريان را فراهم مي آورد.

آزمايش سونوگرافي که توسط امواج صوتي ،تصويري از نحوه عبور جريان خون در شريان ها ارائه مي دهد.