اهمیت الگوهای خواب در بروز بیماری عروق کرونر قلب

خواب کوتاه مزمن می تواند چندین عامل خطر قلبی عروقی از جمله افسردگی، اضطراب، سندرم متابولیک، دیابت و فشار خون را افزایش دهد. در مطالعه جدید، ما با هدف بررسی رابطه بین الگوهای خواب و بروز بیماری عروق کرونر قلب (CHD) انجام شد.

در مجموع 9704 شرکت کننده سالم برای مطالعه کوهورت انتخاب شدند. در طی 6 سال پیگیری، شرکت کنندگان بر اساس تعداد ساعات خواب شبانه خود به چهار گروه تقسیم شدند. در طول مطالعه، 235 مشکل قلبی از جمله انفارکتوس میوکارد، آنژین پایدار و آنژین ناپایدار تایید شد.

بین مردان و زنانی که خواب شبانه کوتاه و طولانی داشتند، تفاوت معنی‌داری وجود داشت. بروز CHD در شرکت کنندگانی که مدت زمان خواب شبانه بسیار کوتاهی داشتند به طور قابل توجهی بیشتر از افرادی بود که ساعات خواب شبانه بیشتری داشتند.

افراد با خواب شبانه بسیار کوتاه بیشتر مستعد ابتلا به آنژین ناپایدار بودند. ما دریافتیم که خواب کوتاه شبانه با افزایش بروز بیماری عروق کرونر قلب مرتبط است. این یافته ها نشان می دهد که اختلالات خواب، به ویژه خواب کوتاه شبانه، می تواند یک عامل خطر برای CHD باشد.

خواب یک شاخص ضروری برای شادابی و سلامت در انسان است. پیشنهاد شده است که یک الگوی خواب سالم با کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف تهدید کننده زندگی مانند بیماری های قلبی عروقی همراه است. کمبود یا کوتاه شدن خواب بر سلامت جسمانی، خلق و خو و عملکرد شناختی تأثیر منفی می گذارد.

افرادی که از کم خوابی مزمن و کم خوابی شکایت دارند به طور کلی از خواب آلودگی، خستگی و بی حالی، تحریک پذیری، پریشانی و بدخلقی در طول روز رنج می برند، بنابراین کیفیت زندگی آنها تحت تاثیر قرار می گیرد.

برخی از مطالعات حاکی از ظهور، کاهش طول مدت خواب در کشورهای توسعه یافته و صنعتی مانند آمریکای شمالی و کشورهای اروپایی است. مطالعه بیش از 50 مطالعه اپیدمیولوژیک نشان داد که شیوع کم خوابی و بی خوابی از 6 تا 33 درصد متفاوت است.

تخمین زده می شود که 10 تا 30 درصد از جمعیت عمومی ایالات متحده از این مشکل رنج می برند. بررسی های دیگر نشان داد که بیش از 30 درصد از بزرگسالان و همچنین بیش از 50 درصد از جمعیت بالای 65 سال دارای ویژگی های فعلی اختلالات خواب هستند.

در سال های اخیر، مشکل کوتاه شدن خواب و همچنین بی خوابی مزمن مورد توجه ویژه قرار گرفته است، زیرا برخی شواهد رو به رشد نشان می دهد که خواب ضعیف می تواند برخی از عوامل خطرزای قلبی عروقی را افزایش دهد. 

دیابت، فشار خون بالا، افزایش وزن و چاقی، افزایش ضربان قلب در حالت استراحت (RHR) ، سندرم متابولیک، افسردگی، و سیستم ایمنی و تیتر سیتوکین ها. در نتیجه، به نظر می رسد خواب نقش مهمی در سلامت قلب و عروق دارد.

بیماری عروق کرونر قلب (CHD) یکی از مهم ترین علل مرگ و میر و عوارض در سراسر جهان است به نظر می رسد سیستم ایمنی، عملکرد غدد درون ریز و نشانگرهای التهابی و سیتوکین ها با طول مدت خواب و CVD مرتبط باشند.

علائم بیماری عروق کرونر چیست؟

ممکن است برای مدت طولانی هیچ علامتی از بیماری عروق کرونر نداشته باشید. CAD یک بیماری مزمن است. ایجاد پلاک سال ها و حتی دهه ها طول می کشد. اما با باریک شدن رگ ها، ممکن است علائم خفیفی را مشاهده کنید. این علائم نشان می دهد که قلب شما برای رساندن خون غنی از اکسیژن به بدن شما با شدت بیشتری پمپاژ می کند.   

علائم CAD مزمن عبارتند از:

آنژین پایدار: این شایع ترین علامت است. آنژین پایدار درد یا ناراحتی موقت قفسه سینه است که با یک الگوی قابل پیش بینی می آید و می رود. معمولاً در حین فعالیت بدنی یا پریشانی عاطفی متوجه آن خواهید شد. وقتی استراحت می کنید یا نیتروگلیسیرین (دارویی که آنژین را درمان می کند) مصرف می کنید از بین می رود.

تنگی نفس: برخی افراد هنگام فعالیت بدنی سبک احساس تنگی نفس می کنند.

گاهی اوقات، اولین علامت CAD حمله قلبی است. علائم حمله قلبی عبارتند از:

درد یا ناراحتی قفسه سینه (آنژین). آنژین می تواند از ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر باشد. ممکن است مانند سنگینی، سفتی، فشار، درد، سوزش، بی حسی، پری، فشردن یا درد مبهم باشد. این ناراحتی ممکن است به شانه، بازو، گردن، پشت یا فک شما سرایت کند.

تنگی نفس یا مشکل در تنفس.

احساس سرگیجه یا سبکی سر.

تپش قلب.

احساس خستگی.

حالت تهوع، ناراحتی معده یا استفراغ. این ممکن است مانند سوء هاضمه باشد.

ضعف.

زنان و افراد AFAB بیشتر احتمال دارد علائم غیر معمول دیگری داشته باشند که عبارتند از:

• تنگی نفس، خستگی و بی خوابی که قبل از حمله قلبی شروع شده بود.
• درد در پشت، شانه ها، گردن، بازوها یا شکم آنها.
• ضربان قلب.
• احساس گرما یا سرخ شدن.

چگونه می توانم از بیماری عروق کرونر جلوگیری کنم؟

شما همیشه نمی توانید از بیماری عروق کرونر جلوگیری کنید. این به این دلیل است که برخی از عوامل خطر خارج از کنترل شما هستند. اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر انجام دهید.

بسیاری از استراتژی‌ها برای کاهش خطر نیز به مدیریت وضعیت شما پس از تشخیص کمک می‌کنند. با انجام موارد زیر می توانید خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را کاهش دهید و از بدتر شدن آن جلوگیری کنید:

متعهد به ترک سیگار و تنباکو باشید. ترک یک ماده اعتیاد آور آسان نیست، و فقط یک موضوع اراده نیست. به همین دلیل مهم است که با منابع و گروه های پشتیبانی که می توانند کمک کنند ارتباط برقرار کنید.

از یک رژیم غذایی سالم برای قلب استفاده کنید. این به معنای پرهیز از غذاهای حاوی چربی اشباع شده، چربی ترانس، سدیم و قند است. همچنین به معنای محدود کردن کربوهیدرات های تصفیه شده (مانند نان سفید و پاستا) است.

این گونه غذاها را با غلات کامل (مانند نان گندم و برنج قهوه ای) جایگزین کنید. همچنین مهم است که یاد بگیرید چگونه تغذیه بر سطح کلسترول شما تأثیر می گذارد.

به اندازه کافی خوابیدن. بیشتر بزرگسالان به هفت تا نه ساعت خواب با کیفیت در شبانه روز نیاز دارند. اما برای بسیاری از مردم ممکن است این هدف دشوارباشد. برنامه های کاری، تربیت کودکان و سایر تعهدات ممکن است مانع از استراحت کافی شما شود. با پزشک خود در مورد استراتژی هایی برای داشتن خواب باکیفیت مورد نیاز برای حمایت از سلامت قلب خود صحبت کنید.

وزن مناسبی داشته باشید. با پزشک خود در مورد وزن ایده آل خود صحبت کنید. با او برای تعیین اهداف قابل کنترل تا رسیدن به وزن ایده آل خود کار کنید. از رژیم های غذایی کوتاه مدت که بسیار محدود کننده هستند خودداری کنید. در عوض، تغییراتی را در سبک زندگی اتخاذ کنید که برای شما منطقی است تا برای مدت طولانی ادامه دهید.

غربالگری.خطر ابتلا به بیماری قلبی را بدانید برای غربالگری خطر از سن 20 سالگی (یا زودتر اگر پزشک شما آن را توصیه کند) به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما برخی از اندازه گیری های اولیه مانند فشار خون و BMI را انجام می دهد.

آنها همچنین ممکن است از یک ماشین حساب خطر برای پیش بینی خطر ابتلا به بیماری قلبی در آینده استفاده کنند.

مصرف الکل را محدود کنید. نوشیدن بیش از حد الکل می تواند به قلب شما آسیب برساند.

بیشتر ورزش و حرکت کنید. مهم است که سعی کنید 150 دقیقه در هفته ورزش کنید (مثلاً 30 دقیقه پیاده روی در پنج روز هفته). اما شما همچنین می توانید حرکت اضافی بسازید. دورتر از در، پارک کنید. لباس های خود را در دسته های کوچک کنار بگذارید تا مسافت بیشتری را طی کنید.

هر بار که به دستشویی می روید، دور خانه خود قدم بزنید. یا حتی فقط در جای خود راه بروید. هر چه بیشتر حرکت کنید برای قلبتان بهتر است. البته، با پزشک خود در مورد اینکه چه سطحی از فعالیت برای شما ایمن است، بررسی کنید.

با داروهای توصیه شده همراه باشید. اگر قبلاً مبتلا به CAD شده اید، داروها برای کاهش خطر ابتلا به CAD و جلوگیری از حملات قلبی ضروری هستند. بسیاری از این داروها مادام العمر تجویز می شوند. این مهم است که بدانید آنها چه می کنند و چگونه از حوادث جلوگیری می کنند و حتی عمر شما را طولانی می کنند.

 دکتر رامین بقایی

تماس با ما